چکامهسرا: هوشنگ ابتهاج (ه.ا. سایه)
ارغوان،
شاخه همخون جدا مانده من
آسمان تو چه رنگ است امروز؟
آفتابیست هوا؟
یا گرفتهاست هنوز؟
من در این گوشه که از دنیا بیرون است
آسمانی به سرم نیست
از بهاران خبرم نیست
آنچه میبینم دیوار است
آه این سخت سیاه
آن چنان نزدیک است
که چو بر میکشم از سینه نفس
نفسم را بر میگرداند
ره چنان بسته که پرواز نگه
در همین یک قدمی میماند
کورسویی ز چراغی رنجور
قصه پرداز شب ظلمانیست
نفسم میگیرد
که هوا هم اینجا زندانیست
هر چه با من اینجاست
رنگ رخ باخته است
آفتابی هرگز
گوشه چشمی هم
بر فراموشی این دخمه نینداخته است.
اندر این گوشه خاموش فراموش شده
کز دم سردش هر شمعی خاموش شده
یاد رنگینی در خاطر من
گریه میانگیزد
ارغوانم آنجاست
ارغوانم تنهاست
ارغوانم دارد میگرید...
چون دل من که چنین خون آلود
هر دم از دیده فرو میریزد
ارغوان
این چه رازیست که هر بار بهار
با عزای دل ما میآید؟
که زمین هر سال از خون پرستوها رنگین است
وین چنین بر جگر سوختگان
داغ بر داغ میافزاید؟
ارغوان پنجه خونین زمین
دامن صبح بگیر
وز سواران خرامنده خورشید بپرس
که بر این درد غم میگذرند؟
ارغوان خوشه خون
بامدادان که کبوترها
بر لب پنجره باز سحر غلغله میآغازند
جان گل رنگ مرا
بر سر دست بگیر
به تماشاگه پرواز ببر
آه بشتاب که هم پروازان
نگران غم هم پروازند
ارغوان بیرق گلگون بهار
تو برافراشته باش
شعر خونبار منی
یاد رنگین رفیقانم را
بر زبان داشته باش؛
تو بخوان نغمه ناخوانده من
ارغوان شاخه همخون جدا مانده من...
نظر شما درباره آهنگ «ارغوان» چیست؟
«نظر شما مهم است؛ نظرتان را دیگران به اشتراک بگذارید»
یادداشتهای بازدیدکنندگان
مرتضی
1398/09/08
ای کاش ما و این ایران قدر چنین اشخاص ناب خاص را میدونست قبل از اینکه از دست بروند...واقعااااا عالی تک و نمونه انشالله همیشه تنت سلامت باشد استاد
امید
1398/05/02
بهتر از این نمی تونی پیدا کنی
آ.رضوی
1398/02/19
عالی و شور انگیز!
آرش
1398/02/16
بد نیست
محمدرضا
1398/01/23
سلام،بسیارعالی وزیبا هم تاراستادزنده یادلطفی عزیزوهم شعرخوانی استادابتهاج عزیز
مهرداد
1397/03/28
صیقل روح است این دکلمه با پنجه های طلایی استاد لطفی گیرایی دوچندان یافته واقعا حس عجیبی داره
محمدرضا
1397/01/01
فوق العاده صدای ساز استاد مرحوم محمدرضا لطفی و شعر بسیار بسیار زیبای استاد ابتهاج انسان رو به رویاهای سالهای دور تر میبره سالهای ۷۸ تا ۸۲ دانشگاه مشهد فوق العاده و سرشار از احساس
احمد دارابی
1398/09/08
دست مریزاد استاد